همیشه اقداماتِ شهروندان در سطح خرد و کلان چه مسئولین مناصب بالادست و چه شهروندان عادی بر نظامِ پیشرفت جوامع در مسیر رشد و توسعه پایدار اثرگذار بوده است.
سایت خبری تحلیلی صدای استان:
وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِیَدِکَ ٱلۡخَیۡرُۖ إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ
دکتر منصوره حسینی – همیشه اقداماتِ شهروندان در سطح خرد و کلان چه مسئولین مناصب بالادست و چه شهروندان عادی بر نظامِ پیشرفت جوامع در مسیر رشد و توسعه پایدار اثرگذار بوده است.
حال اینها چه مثبت باشند با اثرگذاری مثبت و چه منفی همراه با اثرگذاری منفی است!
این اقدامات را همانند یک دومینو می توان دید اگر منفی و خودمحوری پیش رویم بسته به جایگاهمان از هسته مرکزی اجتماع خانواده گرفته تا سطح کلان هر نقشی در اجتماع به عنوان مسئول_شهروند داشته باشیم تالی فاسد خواهد داشت. اما اگر در محیط سالم خانواده و جامعه مسیر رشد را طی کرده باشیم و شخصیت ها سالم و رشدیافته بار آمده باشد می تواند در مسیر رشد دیگران نقش تسهیلگر و حامی آگاه داشته باشد و اینکه که در هر جایگاه و شغلی باشد منتهی به پیشرفت و در سطح کلان رشد دهنده برای اوضاع وطن خواهد شد البته که قاطعانه می توان گفت کمال این است و بس!
انتخاب ما همیشه بر محوریت فردی نباید باشد اگر قرار است که دنیای پیرامونی مان را جای بهتری برای زندگی کنیم و دیدگاه جهان وطنی کانت را داشته باشیم در هر جایگاهی قرار گرفتیم همت کنیم و بسازیم فارغ از بومی و غیر بومی، شهر، استان ، وطن و جهانی باید بنگریم این خود نیازمند داشتن فهم و نگرش وسیع است. شایسته سالاری حلقه مفقود شده این روزها در برخی مناصب کشور باعث رخوت، ناامیدی و آسیب های فعلی کشور شده است.
اگر دنبال راه حل مشکلات هستیم باید ابتدا با میدان دادن به نخبگان و شایستگان واقعی فارغ از دیدگاه نابودگر خودمحوری با تعمق بر اینکه معنای جهاد تبیین که دستور است، چیست؟ دقت کنیم چگونه اگر به سمت پخمه پروری به جای نخبه پروری پیش رویم روز به روز باعث افول شرایط خواهیم بود! برای تدابیر پیشگیرانه در این مسیر چند نکته را مورد توجه قرار دهیم اول اینکه باید آموزشها رشدمدارانه و فرهنگ ساز باشد اصلا تمرکز اصلی مان بر عدالت آموزشی و فرهنگ ساختن و آگاهی افزایی باشد .برای آموزش‌های رشد مدار و فرهنگ سازی متناسب با اهداف یگانه رشد کشور با برنامه مدون و آگاهانه اقدام نماییم ، زنجیره ی فقر آگاهی را بشکنیم.
دوم از تنگ نظری به دور باشیم . نخبگان را دعوت کنیم بدون سوگیری جناحی به آنها جایگاه دهیم ، معتمدین محلی را ارج نهیم و برایشان زمینه ورود به مسائل برای حل مسئله ایجاد نماییم بدون شک اوضاع بهتر خواهد شد.
سوم تاریخ بخوانیم در تاریخ تعمق کنیم و از آن درس بگیریم.
آخر کلام اینکه
کشور دچار یک آفت بدتر از کرونا شده هم جسم وطن درد دارد هم روحش!
بیش از هر زمانی نیاز داریم مهربانی را زندگی کنیم آنگاه ذره ذره نعمت های خداوند در این دنیا وسیله برای پیشرفت اوضاع خواهند بود.
《فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الأبْصَارِ …سوره حشر》
۲۶اردیبهشت ۱۴۰۲