استاندار بعدی بوشهر کیست؟

سعید امیر – اگر چه در ابتدای حضور سردار محمدی‌زاده به عنوان استاندار بوشهر، نقدهای جدی بر انتخاب ایشان داشتیم اما چون ایشان تازه بر مسند استانداری نشسته بودند انصاف بر این بود که فرصتی به وی داده شود تا بهتر بشود به نقل عملکردش بپردازیم.

شواهد و زمزمه های موجود نشان می‌دهد که محمدی‌زاده به دلیل عملکرد نامطلوب به زودی ساختمان سرخ استانداری بوشهر را ترک خواهد کرد.

ظاهرا تنش‌ها و حاشیه‌هایی که در دوران انتصاب دامنگیرش بود کماکان استمرار دارد و در کنار آن ضعف و عدم‌مدیریت مناسب باعث کوچ محمدی زاده خواهد شد.

یکی از اشتباهات بزرگ ایشان که ذیل شوق خدمت قابل تبیین است، این است که با اهداف تقریبا بزرگ و هیجانی سعی داشت بزرگترین معضل استان یعنی بیکاری را مرتفع نماید.

وی بنا داشت با جذب سرمایه گذاری حداکثری در مدت کوتاه، تنگنای اشتغال جوانان استان را سر و سامان دهد غافل از اینکه معضل بیکاری در استان ما و سایر استان‌ها مقوله‌ای ملی است که تا حاکمیت و مدیران کلان کشور در حوزه داخلی و خارجی تجدید نظر نکنند، حل نخواهد شد.

ایشان نه تنها نتوانستند با ایجاد و جذب سرمایه گذاری به اشتغال جوانان استان کمک کنند بلکه انتخاب مدیریت های بومی مهم پارس جنوبی که تنها امید اشتغالزای استان بوشهر را از دست دادند تا مدیران غیر بومی عرصه را بر اشتغال استان تنگ و تنگ‌تر کنند.

در حوزه شهری و روستایی در مدت حضور محمدی زاده، خدمات ناچیزی اتفاق افتاده که نشان دهنده عدم توجه به این بخش بوده است.

در حوزه عمرانی پروژه های زیربنایی و چشمگیری که جناب محمدی زاده مد نظر داشته باشد به چشم نمی آید؛ و با توجه به کمبود آب در استان هیچگونه برنامه و تمهیداتی برای توسعه آب شیرین کن‌ها با توجه به موقعیت بندری استان بوشهر دیده نمی‌شود.

در مقام استاندار بوشهر انتظار می‌رفت هر چه زودتر نسبت به رفع معضلات زیست محیطی و آلودگی جنوب استان اقدامات لازم انجام شود اما شوربختانه نه تنها اقدام‌مثبتی صورت نگرفته بلکه محیط زیست این منطقه به مراتب وضعیت وخیم‌تری را نسبت به سال‌های قبل میگذراند.

معضلات و مشکلات دیگری هم وجود دارد که امید میرفت با حضور سردار و حمایت نهادهای قدرت از ایشان در کمترین زمان مرتفع شوند ولی به نظر میرسد به دلیل عدم تغییر و بازبینی و اصلاح این رویکرد به بن‌بست رسیده، انتظار مردم محقق نخواهد شد و کماکان مطالبات و درخواست‌های مردمی روی زمین ‌خواهند ماند.

به باور نگارنده سه عامل باعث شده که استاندار بوشهر نتواند عملکرد مثبتی داشته باشد، نخست حلقه اطراف ایشان است که با نگاهی جناحی، غیر واقعی و متوهمانه و دور از مطالبات مردمی به تقویت تصمیمات نابخردانه محمدی زاده دامن می‌زند.

دوم اینکه عدم نشاط جوانی و مسن بودن ایشان با توجه به حجم زیاد مشکلات استان که کار زیادی را می‌طلبد است.

سوم عدم بهره بردن از همه ظرفیت‌ها و طیف‌های فکری خصوصا نخبگان استان است که قطعا جوانان تحصیل کرده و نخبه‌ای که به دلایل سیاسی و جناحی به حاشیه رانده شده‌اند می‌توانند در رفع بحران‌های بوجود آمده در حوزه های مختلف نقش آفرینی کنند که متاسفانه مدل فکری جناب استاندار و اطرافیان ایشان مانع این امر شده است.

ظاهرا ترجمان این وضعیت، وزارت کشور را به این جمع بندی رسانده است که عملکرد محمدی زاده بازخورد مطلوبی در افکار عمومی استان نداشته و کاربست اهداف ایشان‌ تحقق ناپذیر است. اما وزارت کشور بهتر است در انتخاب استاندار جدید بر مبنای همان مولفه هایی که محمدی زاده حذف شد به انتخاب استاندار جدید اقدام‌ نماید و بر مبنای شاخص‌های بومی استان بوشهر، استانداری را بجای ایشان بگمارد که متضمن اولویت‌های تحقق پذیر باشد.

به تحکیم مناسبات با همه طیف‌های فکری و سیاسی پرداخته و طی برنامه مشخص با محوریت عسلویه، تمهیدات لازم جهت بکارگیری جوانان بومی در پارس جنوبی را محقق نماید.

بدیهی است انتخاب استانداری با مختصات محمدی‌زاده قرائت تکراری و غیر واقعی از پیشرفت استان خواهد داشت و نارسایی‌های موجود با شکل و شمایل دیگری تجلی پیدا میکند که جز نارضایتی مردمی و عقبگرد استان بوشهر چیزی در بر نخواهد داشت.