پرسه زنی در فضای مجازی

سایت خبری تحلیلی صدای استان:

اینترنت عرصه ای بکر و مستعد برای حضور تمامی انواع بزهکاران جدید و منحصر به فرد است که تحت عنوان پرسه زنان فضای مجازی خوانده می شوند.پرسه زن فضای مجازی، فردی است که از اینترنت به عنوان یک سلاح یا ابزار برای شکار، آزار، تهدیدو تولیدترس و دلهره در بزه دیدگان خوداز طریق تاکتیک های پیچیده پرسه زنی که در اغلب اوقات، ناشناخته و گاه قانونی هستند، استفاده می کند.

💬به رغم گذشت حدود یک دهه از انجام تحقیقات چشمگیر جرم شناختی، تاکنون تعریفی خلاصه و مورد قبول دانشگاهی درباره مفهوم سنتی پرسه زنی وجود نداشته است.در نتیجه رفتارها، الگوها و تاکتیک های پرسه زنان در فضای مجازی، مورد شناسایی نادرست قرار می گیرند وتا حدود زیادی هم ناشناخته هستند. اما این مساله پذیرفته شده که رفتارهای پرسه زنی درفضای مجازی می توانند از ایمیل های غیرتهدید کننده تا یک مواجهه بالقوه مرگ آور میان پرسه زن و بزه دیده هدف متغیر باشد.

💬واژه پرسه زنی در فضای مجازی، نوعاً به استفاده از اینترنت ، ایمیل و دیگر ابزارهای ارتباط الکترونیکی برای ایجاد میزانی از رعب، آزار و ترس به شکلی مجرمانه در قبال یک یا چند بزه دیده بازمی گردد.

💬تحقیقات حکایت از روند صعودی شمار حوادث مربوط به پرسه زنی در فضای مجازی دارند که بخشی از آن به پناهگاه امنی بازمی گردد که اینترنت آن را فراهم اورده و فرد بزهکار قادر است در آن پنهان شود و هویت خود را در پس آن مخفی نگه دارد. این ناشناس ماندن به یک بزهکار امکان می دهد خود را فردی کاملا متفاوت جا بزند.مساله ناشناس ماندن در اینترنت این فرصت را نیز فراهم می آورد تا مرتکبان، به شکل مجازی با هر کسی در هر زمانی با کمترین هراس از شناسایی شدن و حتی ترس کمتر برای دستگیری و تحت پیگرد قانونی قرار گرفتن، ارتباط برقرار کنند.

💬این نوع بزهکاران سایبری دارای سطح بالایی از توانایی ها و قابلیت های رایانه ای هستند یعنی مهارت هایی اساسی که به یک پرسه زدن فضای مجازی امکان اتخاذ تمهیداتی برای ردیابی نشدن(ناشناس ماندن) را می دهد که به سادگی با استفاده از تاکتیک هایی کم هزینه و ساده، هویت خود را پنهان نماید.مثلا یک پرسه زن فضای مجازی می تواند با چندین ارائه کننده خدمات اینترنتی(ISP) ارتباط برقرار کند و نام های متفاوتی را برای خود بسازد که ردیابی ریشه ایمیل ها تقریبا غیر ممکن شود.

💬از آنجایی که به ندرت می توان به وجود تماس فیزیکی میان پرسه زدن سایبری و بزه دیده اندیشید اغلب ماموران پلیس، جدی بودن این نوع آزار را بسیار کم می بینند و ترس، بزه دیده را در حدّ نوعی مزاحمت تلفنی تلقی می کنند و این در حالی است که پرسه زنی در فضای مجازی می تواند تهدیدو ترسی هم پای تهدید و ترس ناشی از یک پرسه زنی سنتی در همسایگی یک فرد ایجاد کند.

💬رفتارهای پرسه زنی سایبری همانند رفتار بزهکاران جنسی مانند موردچشم چرانی ها می توانند پیش درامد رفتارهای خطرناک دیگری باشند که برخی به بروز رفتارهای فیزیکی بزهکارانه ختم می شوند.

💬هزینه استفاده از اینترنت اندک و دسترسی آسان یکی دیگر از موارد جلب توجه پرسه زنان فضای مجازی و دیگر شکارچیان برخط از سوی اینترنت می باشد و افراد را از چشم بزه دیدگان و ردیابی ها پنهان می نماید بدین روی آماج جرم به خوبی فراهم است.

💬رفتارهای پرسه زنی در فضای مجازی اغلب به خوبی شناخته نشده و با دیگر رفتارهای مشابه برخط از جمله رفتاربزهکاران جنسی که با اغراض جنسی به دنبال کودکان هستند،اشتباه گرفته می شود.

💬تمامی رخدادهای پرسه زنی در فضای مجازی دارای انگیزه های جنسی نیست.با این حال،نمی توان این حقیقت را نادیده گرفت که اینترنت به عرصه ای واقعی برای بزهکاران جنسی تبدیل شده زیرا دسترسی ساده به ده ها هزار کودک را برای شکارچیان فراهم اورده و شیوه ای کاملا جدید و منحصر به فرد برای پرداختن به کودکان از راه دور را ارئه می نماید و این می تواند پدیده ای ترس آور باشد.

💬زنان، اطفال و نوجوانان نیز می توانند اهداف مناسب باشند زیرا بزه دیدگی مربوط به پرسه زنان فضای مجازی هنوز جدی گرفته نشده و توجه لازم از سوی نظام عدالت کیفری نیز مبذول نگردیده است.

بیشترین استفاده(ابزار اصلی) پرسه زنان سایبری از ایمیل است.ایمیل این امکان را به آنها می دهد که یک بزهکار به شکلی مکرر پیام های آزاردهنده، تهدید کننده، نفرت آور و مستهجن شامل عکس، ویدئو و صوت را انتقال دهد و حتی گاها تعمدا اقدام به ارسال فایل های الکترونیکی حاوی ویروس های رایانه ای با هدف تخریب فایل های الکترونیکی بزه دیده و انتشار ویروس های رایانه ای با هدف تخریب فایل های الکترونیکی بزه دیده نمایند.

💬در مواردی نیز پرسه زنان سایبری با استفاده از نشانی ایمیل بزه دیده و دیگر اطلاعات شخصی او اقدام به مشترک شدن یا خرید کتاب، مجله و دیگر خدمات اینترنتی بدون اطلاع یا رضایت بزه دیده می نمایند. رفتاری که به ظاهر مثبت به نظر می رسد ولی در نتایج آسیب های خود را در بر دارد.

تحقیقات روانشناختی نشان می دهد پرسه زنی سایبری ناشی از عوامل مختلف در افراد همانند مشکلات روانی، اختلال روانی سندروم کِلِرامبولت، (گونه ای اختلال گمراه سازی و فریب که فکر می کنند واقعادارای رابطه صمیمی با یک بزه دیده هستند)، در مواردی نوعی اختلال رفتاری که ریشه در شرایط آسیب شناختی روانی گوناگونی شامل اختلالات بداندیشی و گمراه سازی دارد ودر کل افرادی تنها که در پی جلب توجه و همراهی دیگران می باشند نیز در این عرصه به چشم می خورند.

مطابق نظریه یادگیری اجتماعی پرسه زنان برخط به دلیل علاقه به اعمال قدرت و کنترل بر بزه دیده دست به اقدام می زنند که تکرار یک رفتار،اغلب به میزان تقویت مثبت بیرونی دریافت شده بستگی دارد.در شرطی شدن عمل پرسه زن، زمانی با پاداش یا عکس العمل (چه مثبت وچه منفی)روبرو شوند تکرار میگردند بنابراین بهترین راه نادیده انگاشتن(برای جلوگیری از تقویت شدن رفتار) پرسه زن بهتر از پاسخ منفی دادن به اوست.

نظریه انتخاب عقلانی که حکایت از آن دارد که افراد_پرسه زن فضای مجازی در مورد حاضر_ پس از سبک و سنگین کردن فایده و خطرات بالقوه یک جرم، به شکلی آزادنه، اقدام به ارتکاب آن جرم می کنند.
با توجه به این نظریه پرسه زن قبل از هر اقدام منافع حاصل از رفتار بزهکارانه و هزینه های ناشی از آن مثل امکان تعقیب و مجازات را بررسی می کند و با توجه به سخت بودن کشف جرم با اتخاذ تدابیر خاص در فضای ارتکاب شخص بزهکار تمایل بیشتری برای ارتکاب خواهد داشت.

در حال حاضر هیچ بازدارنده واقعی در مقابل این رفتارها وجود ندارد.
خطر ردیابی شدن اندک است حتی اگر هویت پرسه زن در فضای مجازی آشکار شود باز هم احتمال دستگیری، پیگرد و محکوم شدن برای چنین جرایمی به شکل استثنایی پایین است.لذا پرسه زنی در فضای مجازی در حالتی بالنسبه امن در کنار جرایمی جذاب برای ارتکاب قرار دارد.

نظریه انتخاب عقلانی امکان ادغام با نظریه فعالیت روزمره را داراست بدین لحاظ که ارتکاب جرم منوط به گردآمدن بزهکاری با انگیزه، هدفی مناسب و نبود نگهبان توانا برای پیشگیری از اجرای موفقیت آمیز جرم است شرایطی که تماما در فضای سایبری مهیاست.

به بیانی دیگر پرسه زن در فضای سایبری همانند یک بزهکار دارای انگیزه به دنبال یک بزه دیده( هدف مناسب) در نبود یک نگهبان تواناست که در موقعیت موجود ناشناس ماندن در اینترنت و عدم امکان ردیابی می باشد.
بر اساس مواردی که بالا گفته شد به نظر می رسد نظریه فعالیت روزمره حداقل به عنوان نتیجه طبیعی نظریه عقلانی ، میتواند دارای توان تشریحی بالقوه مناسبی در تحقیقات جرم شناسی آتی باشد.

📕 راه درمان:
در حقیقت به دلیل نوپا بودن این موضوع موانع زیادی بر سر راه درمان این اختلال وجود دارد که یافتن یک متخصص مجرب در حوزه سلامت روانی که این وضعیت را بشناسد و دارای تخصص در انجام چنین درمانی باشد، کاری پر زحمت است چرا که براساس یافته های بدست آمده جای شک دارد که متخصصان سلامت روانی دارای شناختی کلی از رفتارهای پرسه زنی در فضای مجازی جهت درمان آنها باشند. درمانگران تنها در همین اواخر شروع به شناخت خطرات مرتبط با اینترنت نموده اند که جای بسی امید است.

مجریان قانون می توانند به استراتژی ها و تاکتیک هایی که در موقعیت های پرسه زنی سنتی موثر بوده اند متوسل شوند و نیز مجریان قانون رابطه ای تنگاتنگ با ارائه کنندگان خدمات اینترنتی داشته باشند زیرا هر دو به سوی یک هدف کاهش آزارهای برخط اقدام نموده اند.

آموزش ها و حمایت های مجریان قانون در جهت آگاهی بخشی به شهروندان درباره خطرات اینترنت بسیار مفید می باشد.
جای آن دارد که تحقیقات جرم شناختی، آسیب شناختی اجتماعی و آموزشی بیشتری نیز در این زمینه صورت پذیرد.