یک هفته بعد از بازی النصر و پرسپولیس، می‌شود بدون هیجان و تاثیر شبکه‌های اجتماعی در مورد این بازی و آمدن رونالدو به ایران حرف زد.

مجلس انقلابی و دولت سیزدهم در حرف، تمام شعارهایش به نفع کسانی است که در طبقه متوسط یا پایین‌تر از آن زندگی می‌کنند اما وقت تصمیم که می‌رسد، برای از ما بهتران است.

کار به جایی رسیده است که به جای اینکه از مسئولان محترم بخواهیم که مشکلات ما را حل کنند باید درخواست کنیم، حداقل بدبختی‌مان را تکذیب نکنند.

پدری، پولی کنار گذاشته است که برای دخترش جهیزیه بخرد. او حدود یک هفته به بازار رفته و قیمت‌ها را پرسیده اما ناگهان در وقت خرید، با دو برابر شدن قیمت‌ها روبرو می‌شود.

حداقل اگر نمی‌توانیم مشکلی از مشکلات مردم را حل کنیم، رو اعصاب آنها راه نرویم. کاش برخی می‌فهمیدند، گاهی حرف نزدن بهتر از حرف زدن است.

برای نمونه وقتی پشت فرمان نشسته‌ایم و ماشین جلویی‌مان یک خانم است، با او چگونه برخورد می‌کنیم؟ بوق می‌زنیم و می‌گوییم «امان از رانندگی این خانم‌ها»!

وزیر بهداشت، خیلی شبیه مربیان فوتبال در کنفرانس‌های بعد از بازی شده است. به دنبال مقصر می‌گردد تا نشان دهد که او بی‌تقصیر است.

کاش آنهایی که برای مردم در مجلس و دولت تصمیم می‌گیرند، دو ماه حقوق نگیرند و از وسایل نقلیه دولتی استفاده نکنند، ببینم چگونه می‌توانند زندگی را سروسامان دهند.

صدای استان: استاد موسیقی سنتی به مردمش یک آقازاده تحویل داد. آنهم در زمانی که آقازاده‌ها هزار حاشیه دارند و هزار حرف پشت سرشان است.

عصرایران؛ برخی به گونه‌ای از این یک میلیون تومان حرف می‌زنند که انگار الان دهه شصت و هفتاد است که مردم با این یک میلیون تومان، سنگ‌های بزرگ زندگی‌شان را جابه‌جا کنند.

خیلی از ما دچار سندروم دروغ هستیم. برای رسیدن به اهداف خود دروغ می‌گوییم. راست راست به دوربین زل می‌زنیم و دروغ می‌گوییم. دیگر گویا برای رسیدن به جاه و جلال باید دروغ گفت. گویا دیگر سکه راست‌گویی زیاد در کشور رواج ندارد.

این روزها هم که اهالی سریال پایتخت، حسابی از سانسورها گلایه دارند و در فضای مجازی صدای اعتراض‌شان را به گوش همه می‌رسانند.

با واکاوی رفتار دولت در این سال‌های جنگ، نمی‌توان به این نتیجه رسید که دولت روحانی لباس صلح را از تن به درآورده و لباس رزم به تن کرده است.

باید گفت ۱۸ مهر یک روز تاریخی است، روزی که دیگر «ایران، ایران» در ورزشگاه آزادی یک تشویق مردانه نبود.

منبع: عصرایران/مصطفی داننده