آموزش مجازی و فرسودگی نظام آموزشی

سایت خبری تحلیلی صدای استان:

از زمان شروع آموزش مجازی به طور مکرر فیلم ها و صداهای متعددی از آموزش والدین به فرزندانشان پخش شده که بطور کاملا واضح،تخصصی بودن آموزش و سخت و طاقت فرسا بودن فرآیند یاددهی نمایان می سازد؛از طرفی بطور مداوم به تمام طرق مختلف شغل و عملکرد معلم به بدترین شکل،مورد نقد قرار میگیرد؛و این در حالی است که معلمان از کمترین پاداش برخوردارند و کمترین حمایت معنوی از این قشر صورت می گیرد.

در واقع روح کلی حاکم بر حرفهای منتقدین که روایتگر ناسپاسی از جامعه ی فرهنگی است ،کاملا هویدا و روشن است. اما جدای از این مسأله،نکته ای که از طرف مسئولان نادیده گرفته شده را نیز نمی‌توان انکار نمود.

همانطور که می‌دانیم تمام تکنولوژی آموزشی، جای معلم که هدایتگر و تسهیلگر جریان آموزش است را نگرفته است همانگونه که تمام تکنولوژی ها نیز یکه تازی را از قلم و کاغذ تاکنون نگرفته اند. برای من به وضوح قابل رؤیت و مشهود است آن مطلبی که دانش آموز به راحتی در آموزش حضوری و در تعامل با گروه همسالان فرا می‌گرفته است اکنون به بحرانی به نام یادگیری انجامیده به گونه ای که ساعتها فیلم، صدا و صفحه های نوشتاری آفیس و غیره نتوانسته اند آن کمبود را جبران نمایند و اینجا نقش معلم بیش از همیشه اثبات می‌گردد. اما از زاویه ای دیگر، یک ساعت آموزش حضوری که با به کار گیری حواس مختلف دانش آموز همراه بوده است، در شرایط فعلی به گونه ای تفکیک گردیده که برای تغذیه هر کدام از آن حواس، محتوایی جداگانه از قبیل صدا، تصویر و متن تهیه شده است که نتیجه ی این امر، افزایش شدید ساعات کار معلم و درکنار آن،  محکومیت دانش آموز به نشستن پای شاد، واتساپ، لب تاب، کتاب و… بوده است.

شاید بهتر بود در میان این اوضاع، با در نظر گرفتن این شرایط خاص، از حجم محتواهای آموزشی کاسته شود و به اهداف انتخابی پرداخته شود تا آموزش در شرایط خاص، معنای حقیقی خود را بازیابد. اما آنچه که من از برخی آموزشگاهها دیده ام، مسابقه ای پر ولع برای تولید محتوا و رسانه بوده است که تا همین الان نیز مدرسه، معلم، دانش آموز، خانواده و به طور کلی نظام آموزشی را خسته و فرسوده نموده است. یکی از نمونه های این موضوع و شاهد این مدعا، طرح های پی در پی و پر شتابی است که برای اجرا از مدیران مدارس خواسته می‌شود  و بماند که اثر بخشی آن تا چه حد در هاله ای از ابهام می باشد.

البته ذکر این نکته ضروری است که کثرت و تورم مطالب به نوعی ماحصل تفکرات خالی از دانش متولیان برنامه ریزی کتب درسی و فشارهای بیرونی است.

به امید آن روز که ارزش و جایگاه حقیقی معلمان در عمل و نه فقط شعار مهم شمرده شود.