جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
کد خبر: 30160
تعداد نظرات: ۰
تاریخ انتشار: پنجشنبه ، 24 مهر 1399 - 20:51

یکی از تکنیک های ساده ی دوران کودکی ما برای اینکه از پریدن و شیطنت فارغ شویم و گوشه ای بنشینیم یا لاقل بخوابیم ، تعریف داستانها و قصه هایی با بن مایه ترسناک ولی کلمات زیبا بود از دل این قصه ها که ریشه در باورها و سنت های بومی داشت ، موجوداتی به ابتکار بزرگترها بیرون کشیده می شد که بتوانند با آن شیطنت کودکی ما را به اندکی آرامش برسانند .

 

موجودات تعدادشان کم نبود از یک سر دو‌گوش ، غولک ، کرزنگرو ، شیرو‌، تندرستی تا حتی عامو گتو ( بزرگه ) و در نهایت هم یک نهیب کافی بود تا بترسی و آرام گوشه ای بخوابی …

 

حالا بماند ما بزرگتر که می شدیم با همبازی ها از قصه های ترسناکتری هم حرف می زدیم که خودمان بیشتر می ترسیدیم . اما اتفاق خوبی که می افتاد باور ما به این قهرمانان نبود اعتماد ما به والدین و بزرگترها بود . یعنی به محض اینکه پدر یا مادر ذکر می کردند این ها همه قصه است و واقعیت ندارد هم می پذیرفتیم کَت را باز کرده در خانه راه می رفتیم که ما نمی ترسیم !!!

 

این روزها اما شرایط و ابزار هراس تغییر کرده است و با تغییر آن انگیزه ها نیز عوض شده ، در این اوضاع آموزش آنلاین پدیده ای به نام momo پیدا شده است تا با ابزار هک و هراس افکنی ، کودکان را دچار اضطراب و هراس می کند . استفاده کودکان از وسایل ارتباط جمعی عده ای بیمار را بر آن داشته تا با استفاده از ابزار گرافیکی و کلمات هولناک آنها را دچار هراس کند . اما این هراس قبل از اینکه کودک را بترساند والدین را ترسانده زیرا نتوانستند دقیق اعتماد را در کودکان و نوجوانان ایجاد کنند .

 

این عدم اعتماد زمینه های مختلف دارد که ریشه های اقتصادی در تحقق اهداف معیشتی و تحقیرهای اجتماعی از عوامل مهم آن است . پس باید قبل از اینکه بیمارانی یافت شوند برای هراس افکنی بین کودکان مضطرب این روزها ، توانمندی مدیریت اضطراب نیز آموزش داده شود .


برچسب ها: #بابک شاکر #مامو
تعداد نظرات: ۰
ارسال نظر

جدیدترین خبرها
بالا