توزیع عادلانه خشم و رنج

سایت خبری تحلیلی صدای استان:

بابک شاکر – چرا خودکشی کودک بخاطر فقر و شرایط آموزش مجازی را تکذیب می شود؟ سید محمد موسوی زاده خودکشی کرده یا نکرده ؟ علت داشتن گوشی بوده یا نبوده ؟ مهم این است که کودکی خودش را در شرایط معیشتی بد خانواده با طناب حلق آویز نموده است . تنها غافلان از اوضاع معیشتی مردم می توانند ، خودکشی این کودک را به چیزی غیر از مشکلات معیشتی و فقر بیاندازد ولی متاسفانه غافلان بسیارند .

زمانیکه جامعه بحران زده ایران وارد تنگنای بحران های اقتصادی می شود و مسئولین به جای حل بحران های اقتصادی به سمت تکذیب و انحراف اذهان را پیش می گیرد ، کودک مستئصل و باهوش ۱۱ ساله در بندر دیر حداقل کاری که از دستش بر می آید ، خودکشی است زیرا به جای توزیع عادلانه ثروت ، ناعادلانه خشونت و فقر را نهادینه کرده اند و جامعه ای که در آن اقشار و طبقات مختلف اجتماعی به باور یک از دست داده شدن عمومی رسیده اند . به قول هانا آرنت :« هیچ فعلِ بشریِ دیگری به اندازه ی “عمل” حاجت به “سخن” ندارد.»

دقیقا فعل سید محمد پایان یک هستی برای دانستن یک رها شدن با دستان خالی بود .او نمود این از دست شدن عمومی در کوچکترین سن ممکن است که به نماد یک خفه شدن عمومی تبدیل شده است . باید بدانیم محمد ۱۱ ساله خشم اجتماعی خود را بر تنی وارد کرده است که همه ما در اضطراب بر خویش وارد می کنیم . محمد می خواست باشد ولی محرومیت و فقر این خواستن را به نیستی تبدیل کرد .

خودکشی محمد ، بی سرانجامی ملتی را نشان می دهد که حتی درون دنیای کودکانه ی خویش هم آرامش ندارد . ملتی که به جای توزیع عادلانه آرامش ، خشم و رنج بین آنها تقسیم شده است ….وباز سیاست و سرمایه همواره خود را توجیه می کند و خود را به عنوان ضرورت مطرح می کند…