جای بسی تاسف است که سازمان محیط زیست اینگونه حق و حقوق شهروندان شهرهای استان را که از آلایندههای مجتمع گازی پارس جنوبی ضرر و زیان میبینند زیر پا میگذارد.
سایت خبری تحلیلی صدای استان:
محمد حسین ماحوزی – عوارض آلایندگی مفهومی است برای بهسازی محیط زیست و رفع آثار مخرب آلایندگی واحدهای تولیدی و پتروشیمی و سالم سازی محیط زیست برای شهرها و روستاها که دارای طرح بهسازی و اصلاح محیط زیستی مصوب باشند.
متاسفانه با وجود آلایندگی بیش از حد جوی در شهرستانهای جنوب استان بوشهر حق آلایندگی به آنها تعلق نگرفته است. علت عمده آن هم سهم خواهی استان فارس و کمکاری مدیرانی است که باید مجددانه پیگیر باشند.
این در حالی است که میزان آلایندگی محیط زیست در شهرهای نزدیک به مجتمعهای پتروشیمی باید توسط دستگاههای مربوطه سنجش و بر اساس آن تصمیم گیری شود نه اینکه بنا به زیادهخواهیهای ناعادلانه عوارض مذکور به شهرهایی از استان فارس و هرمزگان تعلق گیرد که فاصله زیادی با تاسیسات پتروشیمی دارد و مردم استان بوشهر از این حق بیبهره بمانند.
جای بسی تاسف است که سازمان محیط زیست اینگونه حق و حقوق شهروندان شهرهای استان را که از آلایندههای مجتمع گازی پارس جنوبی ضرر و زیان میبینند زیر پا میگذارد.
این موضوع باعث شده است که مردم به وضوح سوء مدیریت را در سازمان محیط زیست ببینند. متاسفانه نمایندگان دوره دهم مجلس به سادگی از کنار این مسئله بسیار مهم و حیاتی که حق ساکنان شهرستانهای عسلویه و جم و کنگان و دیر استان بوشهر است گذشتند و اجازه دادند که نمایندگان استان فارس به خواستههای نامشروع خود دست یابند. حداقل این ماجرا آن است که چراغی که به منزل روا است، به مسجد حرام است.
چندین سال است که نمایندگان استان فارس تلاش دارند این استان را به دریا متصل کنند. یکروز با هرمزگان درگیر هستند و روز دیگر با بوشهر و خود را به آب و آتش میزنند که به مقصود برسند و تا بحال یک قدم پیش گذاشتند و آنهم تخصیص حق آلایندگی است حقی که تا کنون برای مردم شریف منطقه سودی در بر نداشته است و تنها سهم آنها، آلایندگی است. مردمی که از گرمای فلرهای عسلویه فقط بیمار میشوند و اگر هم اعتراضی کنند به نتیجه نمیرسد.
حال چند سوال مطرح است:
۱- چرا با وجود حجم عظیم استخراج و صادرات منابع گازی و انتشار گازهای سمی حق آلایندگی به شهرهای استان همجوار اختصاص مییابد اما به خود ساکنان این شهرها تعلق نمیگیرد؟
۲- آیا راهی نیست که مواد آلاینده به حداقل برسد؟
۳- آیا اگر این مجتمع عظیم در استان فارس و دقیقا هم مرز با شهرهای استان بوشهر بود نمایندگان فارس اجازه میدادند حق آلایندگی به یک شهر استان بوشهر تخصیص یابد؟
۴- آیا وقت آن نرسیده که نمایندگان استان بوشهر در دوره دهم در واپسین روزهای نمایندگی خود آستین همت بالا بزنند و قدمی برای استان بردارند تا نقطه مثبتی در کارنامه خود داشته باشند؟
امیدوارم نمایندگان منتخب مردم شریف استان بوشهر به جد پیگیر وضعیت کنونی استان شوند و استان جایگاه واقعی خود را در کشور بدست آورد؛
استانی که همیشه با سکوت عدهای مورد ظلم واقع گردیده است. استانی که بیشتر درآمدش صرف استانهای بالا دستی میشود و با وجود ثروت فراوانش محروم است. ثروتی که اگر ۲ درصد سهم فروش نفت و گازش به خود استان اختصاص یابد و مدیران لایق و کاردان پای کار باشند میتواند طی یک دهه پیشرفتها و تحولات شگرفی را تجربه کند. شهرهای نفتی و گازی حوزه خلیج نمونههایی از این ادعا هستند.
به امید خدا منتظر آنروز هستیم.