کد خبر: 26448
تعداد نظرات: ۰
تاریخ انتشار: سه شنبه ، 13 اسفند 1398 - 11:07
سایت خبری تحلیلی صدای استان:
اگر تا چند روز پیش کسانی در دنیا خطی دور خود کشیده و در ذهنشان به ترسیم مرزهای جغرافیایی دست زده و خود را مجزا می دیدند امروز دست طبیعت چه بخواهند و چه نخواهند آنها را وادار به پذیرش حقیقتی بی شبهه کرده است.
پیش از این ها فردیت و خودبینی بر وجود بسیاری از کشورهای جهان بدون توجه به گوشه ای دیگر از این کره، سایه افکنده بود. سردمداران کشورهای مختلف غرق در فکر حفظ منافع، در دایره دیار خود بودند و صرفا با نگاه به منافع ارضی پای میز سیاست بر سر همدیگر داد می کشیدند.
ناگهان مهمان ناخوانده کرونا با سرعتی باورنکردنی در میان آنان حاضر شد. کرونا با ورود خود به جهان، طرفینِ دعوا بر سر منافع را به زور و آرام آرام کنار هم نشاند. کرونا به آنها ثابت کرد که در عین جنگ و جدل بر سر منافع، به همدیگر نیازمندند.
کرونا علیرغم همه بدی هایش به کشورهای دنیا این حقیقت محضِ از یاد رفته را یادآور شد که به اسلحه، اقتصاد، علوم پزشکی و فنون کشف شده خود ننازند و بنی آدمِ بر روی زمین را اعضای پیکر خود بدانند.
کرونا به کشورهای دنیا گفت که دوستی و عشق به همنوع بر منافع ارجح بوده و باید با همدلی این دنیای پر از مشکلات را مدیریت کرد نه با دشمنی!
امروز کروناهای کوچکی در سرتاسر دنیا وجود دارند که به دلیل شدت کمتر توجه ما را جلب نمی کنند. کرونای دگم اندیشی، کرونای استبداد، کرونای استکبار، کرونای استثمار، کرونای خودبرتربینی و حق به جانب بودن!
همانطور که امروز مردم چه دوست و چه دشمن یکدل و یکصدا متحد شده اند تا کرونای بزرگ را از پای در آورند به آنها ثابت شد که باید متحد شوند تا ریشه کروناهای کوچک را بدون حب و بغض بخشکانند.
کره زمین را از بالا تصور کنید که مردمان کشورها به امید پیدا شدن داروی کرونا معصومانه به همدیگر چشم دوخته و در تلاشند تا پس از پیدا شدندش آن را به یکدیگر برسانند.
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
به امید آنکه آرام و قرار به تک تک ساکنان زمین برگردد و لبخند بر لبها بنشیند.
سید حسن محمدی
لینک کوتاه خبر: sedayostan.ir/news/26448
نظرات بینندگان
تعداد نظرات: ۰
ارسال نظر