به قلم بابک شاکر «صدای استان»؛ علی افراشته کاندید انتخابات مجلس در حوزه گناوه و دیلم رسما گواهی بر تعارض طبقاتی در جامعه فعلی ایران است ، با تفرعن تمام به قشر معلم توهین می کند و جیب خودش را جیب مبارک می داند زیرا سرشار از حمایت های حاکمیت است و مبارک است و…
سایت خبری تحلیلی صدای استان:
به قلم بابک شاکر
«صدای استان»؛ علی افراشته کاندید انتخابات مجلس در حوزه گناوه و دیلم رسما گواهی بر تعارض طبقاتی در جامعه فعلی ایران است ، با تفرعن تمام به قشر معلم توهین می کند و جیب خودش را جیب مبارک می داند زیرا سرشار از حمایت های حاکمیت است و مبارک است و جیب آن معلم پنجم حداقل دستمزد نامکفی برای اداره معیشت خود دریافت می کند و ماه ها نمی تواند از عهده مخارج زندگی برآید . باید باد در گلو بیاندازد و با تکبر بگوید مگر من از آن معلم معمولی ، آدم معمولی مقایسه نشود !!! قطعا نباید مقایسه شوی چون جیب آن معلم معمولی مبارک نیست که شریف است که سرشار از غیرت و شرافت است ، آگاهی به کودکان این جامعه داده است تا امروز فرق بین وجدان و بی وجدانی ، شرف و بی شرفی ، انسانیت را بداند … آری محال است امثال تو با معلم معمولی قیاس شوید زیرا آن معلم معمولی نیست نماد ایستادن و‌تلاش برای نیل به خواسته های معمولی معیشتی خود است . همان معلمانی که پولهایشان توسط همین جیب های مبارک در صندوق های بازنشستگی برباد رفت …
امثال شما دست به باز تعریف طبقه ای جدید زد که این تمامی معیارهای طاغوت به بیان خود را دارد ، منافع مشترکی با طبقه حاکم دارد و به عنوان عامل توهین و تحقیر مردمی که قرار بود ولی نعمت باشند تبدیل شده اید ، در این بین ایران را به یکی از بزرگترین سرکوبگرصنفی ، سیاسی و معیشتی تبدیل کرده اید، ساز و کارهای مدیریتی شما همین است محکم بسته شدن جیب مبارک و معمولی انگاشتن مردمی که برای معاش از جان مایه می گذارند .
آری امروز سخن گفتن از عدالت اجتماعی در ایران سخن گفتن از مقابله با مردمی است که ” معمولی” خطاب می شوند . مردمی که به دستور اینچنین مدیرانی و سیستمی سرکوب حداکثری می شوند و آسیب های اجتماعی و بیماری های ناشی از آن بیداد می کند. مدیرانی که به صورت سیستماتیک بازتعریف مفاهیم می کند و اینبار سه مفهوم جدید جیب مبارک، انسان معمولی و معلم معمولی نیز مفاهیمی است که یک مدیر خوش سابقه و عقب مانده ی سیاسی که سالها در سمت های مختلف حکومت مدیریت می کرده بیان نمود…
امروز روز جهانی عدالت اجتماعی است . تاریخ مبارزات طبقاتی در ایران نشان می دهد که مردم در صد و اندی سال اخیر همواره با رویکرد عدالت وارد کارزار مبارزه شده اند ، تعارضات طبقاتی که بیشتر بین طبقه حاکم و دیگر طبقات بوده آنان را به سمت جنبش ها و اعتراضات اجتماعی گسترده کشیده است . این همان است که افراشته نه می داند و نه آموخته است ….
با سلام و به نام خدا
جناب آقای شاکر
بر شما و اعتراض و تحلیل زیبا و به حقتان درود میفرستم….
اما، اما، اما .…..یک نکته مهم هست که ناچارم به عرض شما برسونم:
نکته اینجاست که این که از جیب مبارک دم میزند، به هیچ وجه از جنس حاکمیت نیست ، با اینکه در کنار شما ناچارم تصدیق کنم که سالهای سال است که بر مسند های کلیدی حاکمیت تکیه زده است …. امثال چمران ها ، رجائی ها ، بهشتی ها و در استان خودمان ، مهدوی ها ، گرد ها از جنس این حاکمیت اند .
البته هیچ جای نگرانی هم نیست ، چرا که مردم فهیم و هموطنان انقلابی ما ، به نیکی قدر شناس پهلوانانی مثل سلیمانی ها هستند که دیدیم….
واین مردم صد البته میدانند که با کوتاهی های خود ماست که نفوذی های ریاکار و به فرمایش بنیانگذار انقلاب اسلامی ، جمعی از نااهلان از همان ابتدا در حاکمیت نفوذ کرده اند و این ها همان هائی هستند که مردم عادی را ولی نعمت خود نمیدانند ، هرچند که به ظاهر این نیت خودرا بروز نمیدهند، اما در شرایط سخت و وقتی که در تنگنای شفافیت مورد انتظار مردم گرفتار میشوند ، بی اختیار و به ناچار ، مافی الضمیرشان آشکار میشود و ماسک های ریا از صورت هاشان بر می افتد و اینجاست که چهره های حقیقی خود می نماید و «سیه روی شود هر که در او غش باشد»
و باز هم درود.
شما چرا نظرات ارسال شده را درج نمیکنید ؟
می ترسید یا وابسته اید ؟